Dwa nadprzewodniki zetknięte ze sobą cienką warstwą izolatora umożliwiają przepływ superprądu zaindukowanego różnicą faz funkcji falowej par Coopera. Efekt ten, przewidziany przez B. Josephsona, znalazł szereg praktycznych zastosowań (m.in. w interferometrach SQUID służących do niezwykle czułej detekcji pól magnetycznych). W ostanich kilkunastu latach wykazano, że tunelowanie par Coopera zachodzi również poprzez pojedyńcze atomy lub molekuły dzięki powstawaniu stanów związanych zaindukowanych wielokrotnymi odbiciami Andreeva. Kierunek i natężenie prądu Josephsona są w takich warunkach zdeterminowane rywalizacją nadprzewodzącego efektu bliskości z odpychaniem kulombowskim (prowadząc do tzw. "przejścia zero-pi"). Obiecująca perspektywa wykorzystania efektu Josephsona jest też możliwa w złączach planarnych, w których pomiędzy nadprzewodnikami znajduje się cienka warstwa metaliczna o szerokości rzędu mikrometrów. Kooperacja efektu bliskości z oddziaływaniami typu Rashby prowadzi do pojawienia się fazy topologicznie nietrywialnej, co potwierdziły wyniki doświadczalnie. W referacie przedstawię szczególne cechy tego układu oraz wskażę alternatywny scenariusz topologicznego nadprzewodnictwa na bazie samorganizacji momentów magnetycznych w warstwie metalicznej.

Link do filmu z wykładem

Link do prezentacji